Revisando otros blogs esta mañana ha resurgido la intención de
escribir un compendio de buenos propósitos para el año nuevo. Pero no ha colado
hacerlo tal cual, porque una quiere ser un pelín original y he visto muchas
listas publicadas a lo largo de estos años en diversos medios. Quizás el
propósito más genuino, por ser el menos publicitado -pensaba yo-, es seguir
siendo como una es; tampoco son muy populares “seguir manteniendo con ilusión
esos propósitos que llevan años sin cumplirse” y “mantener los sueños de niña
que nunca, o casi nunca, se han llegado a materializar”. Uno muy famoso es “no
hacerse propósitos de año nuevo porque no se cumplen”, pero pedirme ese me
resulta, casi casi, antinatural por mi manera de ser. Un año nuevo, cuanto
menos, es una oportunidad, y no estamos para ir desaprovechando motivaciones
que nos pueden alegrar la vida.
Este año me apetece ir más al cine. La última vez que fui, con una
amiga, fue pensado y hecho; a ver una peli española famosísima que tenía que
ver sí o sí porque había hecho promesa. ¡Al menos llegarán los Goya y habré
visto una de las nominadas!
También quiero escribir ficción. Lo intentaré con humildad y
vergüenza, pero no quiero renunciar a uno de mis sueños más constantes y
potentes de la infancia y madurez. ¡Ya veremos qué sale!
Me gustaría hacer algún viaje memorable, porque el 2018 será un
año significativo en mi biografía, pase lo que pase. O celebrarlo con algún
acontecimiento especial, no grandioso, pero sí con las personas a las que más
quiero y me quieren.
Quisiera que este año me sorprenda con visitas inesperadas, hechas
o recibidas; con lecturas apasionantes de las que marcan la vida; con canciones
bonitas de las que me obsesionan unas semanas y no paro de escuchar y bailar.
Tras ese tiempo, quedan incluidas en mi lista de éxitos de Spotify, para no
arrinconarlas en el baúl de los recuerdos.
Pero lo que más deseo es tener tiempo para no hacer nada más que
lo que me apetezca: un poquito de deporte, estar con mi familia, leer o ver la
tele sin remordimientos de conciencia. Dormir como si al día siguiente
estuviera toda la faena hecha. Salir en general, a pasear, a cenar, a comprar…
¡Y tiempo para derrocharlo! Con esas personas que llevan tantos años conmigo
que, a veces, se sienten como “abandonadas” por exceso de confianza, porque
tienen una amiga tan ocupada que, como mucho, responde a los whatsapp y les
escribe postales de Navidad; y que esperan, como hacemos todos en los momentos
complicados, que vengan tiempos mejores para encontrarnos y compartirlos. También
con esas personas, desconocidas quizás, con las que repartir los dones
recibidos, sin esperar nada material a cambio, pero que agrandan la vida y el
corazón de una.
Por último, deseo para el año nuevo que, si no soy capaz de
cumplir estos propósitos -que es probable- NO PASE NADA. Que no me canse de
intentarlo cada día (¡ojalá!). Pero, si llegado el final de año, cuando eche la
vista atrás, no he llegado al nivel óptimo de cumplimiento, que no sienta ni
ápice de tristeza por mi fracaso; solo ganas de llenar la copa de cava y
brindar de nuevo por una puerta de oportunidades que se abre.
Y puestos a desear, yo deseo sentir lo que no
me atrevo a sentir, vivir lo que no me permito vivir, decir lo que esconde mi
corazón, ver lo que la vista no alcanza a vislumbrar, soñar lo que es posible soñar, escribir lo que las letras
encubren por pudor y, por desear, ser un poquito mejor persona de lo que fui.
Pero qué bonito!! Me sumo a vuestros deseos, que sea un 2018 vivido "desde dentro" para que llegue "fuera". Gracias!!!
ResponderEliminar¡Muchas gracias, Cris! Y que lo vivamos juntos ;-)
EliminarPero qué bonito!! Me sumo a vuestros deseos, que sea un 2018 vivido "desde dentro" para que llegue "fuera". Gracias!!!
ResponderEliminarComo no he hecho hoy lo que he podido dejar para mañana, os he leído y me habéis gustado. Sin propósitos. Que venga la vida con sus propios afanes.
ResponderEliminarGracias, Jesús. Ya sabes que me (nos) encanta compartir pensamientos contigo, y tenemos la gran suerte de tener un año por delante para hacerlo :-)
EliminarMolt bones paraules Maria. Anem a tindre molts bons propòsits, quans mes millor, a vore si així es fa algún realitat, jeje.
ResponderEliminarUn abraç i segueix així de bé.
Moltes gràcies, Jose! Això farem!! Un abraç i fins prompte!
Eliminar